Farewell party
Door: Ani
Blijf op de hoogte en volg Ani
20 Oktober 2012 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth Airport
Donderdagmorgen kwam Daphne vertellen dat we niet naar het township konden. De grote snelweg er naar toe was afgesloten, want de zee stroomde er overheen. En er is geen andere weg die er naar toe gaat. Dus we zaten noodgedwongen thuis. Flip is toen maar bezig geweest met de computer van Daphne en heeft een deurtje van het dressoir gelijmd. Ik heb geholpen met sinaasappels schillen en klaarmaken, want Daphne wil weer sinaasappelmarmelade maken. Vorig weekend hebben we dit ook gemaakt ipv pannenkoeken; deze potjes jam zijn allemaal verkocht tbv Thamsanqa na de kerkdienst.
Op vrijdagmorgen ging om 6 uur de wekker. Een van de meisjes uit het huis had haar "farewell party). Dat is het afscheid van de "primery" school want ze mag naar het voortgezet onderwijs. Dat is hier een belangrijk feest. Veel feesten hebben deze kinderen niet in hun leven, want de meesten van hen zullen nooit verder gaan studeren aan de universiteit. Ook is het niet waarschijnlijk dat zij officieel gaan trouwen, dus daarom is deze dag zo belangrijk. Het is misschien het enige grote feest in hun bestaan!!
Zij had afgesproken met degene, die haar haar zou doen, dat ze daar om 5 uur was. Het haar moet ontkroesd worden en helemaal in model gebracht. Verder zijn schoenen met heel hoge hakken (10 cm) heel belangrijk. Soms dragen de meisjes een galajurk, maar dit jaar waren de hotpants in de mode!! Wij moesten er om 8 uur zijn om foto's te maken. 's Morgens in de spits, dus vroeg op. De file was echter de andere kant op, dus om half acht waren we er al. Te vroeg natuurlijk, want zij was al wel terug van de kapper, maar verder nog niet aangekleed, want de dansjuf van school zou nog komen om haar op te maken. Vriendinnen liepen in en uit en uiteindelijk was zij pas tegen 9 uur klaar. De felrode schoenen waren zeker twee maten te groot,maar dat mocht de pret niet drukken. Als een echte "diva" poseerde zij voor de foto's en toen met de auto propvol meisjes naar haar school, want het regende natuurlijk nog steeds.
Bij haar school (om de hoek) gekomen, begonnen alle kinderen te joelen en te juichen en zij dromden om haar heen. Alle kinderen van de hele school liepen buiten en de meisjes gingen hun eigen lokalen in en uit. Wij mochten ook in allerlei lokalen kijken. Wij waanden ons terug in onze eigen schooltijd: dezelfde bankjes en schoolborden, oude troep.
Uiteindelijk zijn we weer weg gegaan. Zandele zou later ergens anders naar toe gaan en pas rond 5 uur weer thuiskomen. Ik vond het wel vreemd dat de andere kinderen geen les kregen. Al die tijd (zeker 3 kwartier) liepen ze buiten en werd er geen onderwijs gegeven!! Ze lopen dan ook met rekenen ed een jaar achter met Nederland, als ik zo het werk thuis zie.
Uiteindelijk heeft Flip die morgen het slot in de buitendeur van Lulama gemaakt en gekeken of het probleem van de boiler misschien in de schakelkast van de electriciteit zat. Dat was helaas niet het geval. En de trap was weggehaald door Ryan, zodat Flip niet boven op het zoldertje kon komen.
Ik heb een paar scheuren, die gerepareerd waren, geverfd en de grootste scheur verder opgevuld. Ook is de nieuwe deur nu aan de binnenkant geverfd. Helaas kwam er niets van ons plan terecht dat we Masixole zouden leren om de kozijnen te verven terwijl wij in Kaapstad zitten, want het regent nog steeds pijpenstelen.
Omdat er door de storm een raam kapot gewaaid was, heeft Flip daar ook nog een stuk hout voor gemaakt, zodat het in ieder geval niet inregent.
Vandaag (zaterdag) zijn we met Peter naar de tweedehands winkel geweest. Dolly wil graag een tafel hebben voor haar naaimachine en Cynthia wil graag 4 stoelen hebben, zodat de meisjes aan tafel hun huiswerk kunnen maken. Nu doen zij dat op de grond of op de leuning van de bank. We hebben vreselijk gelachen. Peter begint overal af te dingen en zegt dat het voor de weeskinderen is, dat wij korting moeten hebben en een goede kwaliteit moet zijn. En als hij teveel moet lopen in de winkel, moppert hij dat hij het aan zijn hart krijgt!!!
Uiteindelijk hebben we nu voor 22 euro een goede tafel en voor 32 euro vier stevige, leuke stoelen op de kop getikt. Ook zijn we naar een zaak geweest, waar ze restanten van grote spiegels verkopen. We hebben 4 grote en 4 kleine spiegels gekocht; voor ieder huis een grote in een hal of een slaapkamer en een kleine voor in de badkamer. In Nederland kan je je niet voorstellen dat je in je hele huis geen spiegel hebt, maar hier zijn ze al blij met een scherf.
De mensen worden hier wel inventief: ze lopen met plastic zakken op hun hoofd tegen de regen en doen dekens om om op straat droog en warm te blijven, als ze geen jas hebben. Een vuurtje om je warm te houden doe je met oud pallethout in een vat en daar kan je ook nog een pannetje rijst op koken als je geen huis hebt. Je moet het er soms maar mee doen; wat dat betreft hebben de kinderen van Thamsanqa het zo goed: een huis met een dak om in te wonen, een eigen bed om in te slapen en in ieder geval ook nog twee keer per dag te eten.
En gelukkig dat er in Nederland nog zoveel mensen zijn die ons geld hebben gegeven, zodat wij hun leven nog wat aangenamer kunnen maken. Iedereen die ons gesponsord heeft, alvast hartelijk bedankt namens de kinderen van Thamsanqa, de huismoeders en Tia en Louise.
Wij gaan volgende week wat vakantie houden in een wat warmere en drogere omgeving en gaan daarna weer met frisse moed verder.
Groetjes Ani en Flip
Op vrijdagmorgen ging om 6 uur de wekker. Een van de meisjes uit het huis had haar "farewell party). Dat is het afscheid van de "primery" school want ze mag naar het voortgezet onderwijs. Dat is hier een belangrijk feest. Veel feesten hebben deze kinderen niet in hun leven, want de meesten van hen zullen nooit verder gaan studeren aan de universiteit. Ook is het niet waarschijnlijk dat zij officieel gaan trouwen, dus daarom is deze dag zo belangrijk. Het is misschien het enige grote feest in hun bestaan!!
Zij had afgesproken met degene, die haar haar zou doen, dat ze daar om 5 uur was. Het haar moet ontkroesd worden en helemaal in model gebracht. Verder zijn schoenen met heel hoge hakken (10 cm) heel belangrijk. Soms dragen de meisjes een galajurk, maar dit jaar waren de hotpants in de mode!! Wij moesten er om 8 uur zijn om foto's te maken. 's Morgens in de spits, dus vroeg op. De file was echter de andere kant op, dus om half acht waren we er al. Te vroeg natuurlijk, want zij was al wel terug van de kapper, maar verder nog niet aangekleed, want de dansjuf van school zou nog komen om haar op te maken. Vriendinnen liepen in en uit en uiteindelijk was zij pas tegen 9 uur klaar. De felrode schoenen waren zeker twee maten te groot,maar dat mocht de pret niet drukken. Als een echte "diva" poseerde zij voor de foto's en toen met de auto propvol meisjes naar haar school, want het regende natuurlijk nog steeds.
Bij haar school (om de hoek) gekomen, begonnen alle kinderen te joelen en te juichen en zij dromden om haar heen. Alle kinderen van de hele school liepen buiten en de meisjes gingen hun eigen lokalen in en uit. Wij mochten ook in allerlei lokalen kijken. Wij waanden ons terug in onze eigen schooltijd: dezelfde bankjes en schoolborden, oude troep.
Uiteindelijk zijn we weer weg gegaan. Zandele zou later ergens anders naar toe gaan en pas rond 5 uur weer thuiskomen. Ik vond het wel vreemd dat de andere kinderen geen les kregen. Al die tijd (zeker 3 kwartier) liepen ze buiten en werd er geen onderwijs gegeven!! Ze lopen dan ook met rekenen ed een jaar achter met Nederland, als ik zo het werk thuis zie.
Uiteindelijk heeft Flip die morgen het slot in de buitendeur van Lulama gemaakt en gekeken of het probleem van de boiler misschien in de schakelkast van de electriciteit zat. Dat was helaas niet het geval. En de trap was weggehaald door Ryan, zodat Flip niet boven op het zoldertje kon komen.
Ik heb een paar scheuren, die gerepareerd waren, geverfd en de grootste scheur verder opgevuld. Ook is de nieuwe deur nu aan de binnenkant geverfd. Helaas kwam er niets van ons plan terecht dat we Masixole zouden leren om de kozijnen te verven terwijl wij in Kaapstad zitten, want het regent nog steeds pijpenstelen.
Omdat er door de storm een raam kapot gewaaid was, heeft Flip daar ook nog een stuk hout voor gemaakt, zodat het in ieder geval niet inregent.
Vandaag (zaterdag) zijn we met Peter naar de tweedehands winkel geweest. Dolly wil graag een tafel hebben voor haar naaimachine en Cynthia wil graag 4 stoelen hebben, zodat de meisjes aan tafel hun huiswerk kunnen maken. Nu doen zij dat op de grond of op de leuning van de bank. We hebben vreselijk gelachen. Peter begint overal af te dingen en zegt dat het voor de weeskinderen is, dat wij korting moeten hebben en een goede kwaliteit moet zijn. En als hij teveel moet lopen in de winkel, moppert hij dat hij het aan zijn hart krijgt!!!
Uiteindelijk hebben we nu voor 22 euro een goede tafel en voor 32 euro vier stevige, leuke stoelen op de kop getikt. Ook zijn we naar een zaak geweest, waar ze restanten van grote spiegels verkopen. We hebben 4 grote en 4 kleine spiegels gekocht; voor ieder huis een grote in een hal of een slaapkamer en een kleine voor in de badkamer. In Nederland kan je je niet voorstellen dat je in je hele huis geen spiegel hebt, maar hier zijn ze al blij met een scherf.
De mensen worden hier wel inventief: ze lopen met plastic zakken op hun hoofd tegen de regen en doen dekens om om op straat droog en warm te blijven, als ze geen jas hebben. Een vuurtje om je warm te houden doe je met oud pallethout in een vat en daar kan je ook nog een pannetje rijst op koken als je geen huis hebt. Je moet het er soms maar mee doen; wat dat betreft hebben de kinderen van Thamsanqa het zo goed: een huis met een dak om in te wonen, een eigen bed om in te slapen en in ieder geval ook nog twee keer per dag te eten.
En gelukkig dat er in Nederland nog zoveel mensen zijn die ons geld hebben gegeven, zodat wij hun leven nog wat aangenamer kunnen maken. Iedereen die ons gesponsord heeft, alvast hartelijk bedankt namens de kinderen van Thamsanqa, de huismoeders en Tia en Louise.
Wij gaan volgende week wat vakantie houden in een wat warmere en drogere omgeving en gaan daarna weer met frisse moed verder.
Groetjes Ani en Flip
-
20 Oktober 2012 - 17:29
Elly De Groot:
hallo ani
nou dat is weer een heel verslag.
leuk dat ze die meisjes zo'n groot feest geven.
Lijkt wel op een jipsy communie.
Zo te horen kunnen jullie elke euro nog goed gebruiken daar.
Fijn dat je samen ook nog op vakantie gaat, geeft wat rust en privacy.
Veel plezier nog daar groeten van Elly en Joop, herfstzon en France!!!!
Ook niet gek hoor
-
21 Oktober 2012 - 16:13
Lia:
Hallo Ani,
Jullie hebben werk genoeg te doen, dus erg dankbaar werk. Wat een leuke foto s!
Wat is het leuk he om een school in een heel andere cultuur te zien. Wij doen dat ook altijd als we op vakantie zijn. Wel jammer dat het zo regent, gelukkig kunnen jullie de regen even ontvluchten. Een hele fijne vakantie en succes met de werkzaamheden als jullie terug komen!
Groetjes, Lia. -
21 Oktober 2012 - 19:31
Ria Sturkenboom:
Hallo Ani en Flip,
Wat geweldig om de verslagen te lezen! Het werk dat jullie doen is wel afwisselend!
Zo ben je jam aan het maken en daarna weer aan het klussen.
Fijn dat de sfeer daar goed is. Volgens mij zijn de kinderen ook wel erg dankbaar, maar is het
moeilijk dat te uiten.
Wat fijn dat jullie er ook een paar dagen op uit trekken.
Geniet maar, het is zwaar genoeg.
Weer veel succes met alles
Groetjes Ria -
21 Oktober 2012 - 22:13
Christina De Jong:
Hallo Ani en Flip,
pas vandaag kan ik jullie berichten lezen want de link om door te klikken werkte niet (foutje van Google Chrome). Henny Zutt heeft dit vandaag voor mij in orde gemaakt.
Wat hebben jullie weer veel goed werk gedaan. De huismoeders en de kinderen zullen er heel erg blij mee zijn. Hopelijk treffen jullie nu wel mooi weer tijdens deze korte vakantie.
Hier wordt het geen mooi weer meer, veel wind en regen, de temparatuur gaat flink naar beneden.
Het lijkt me wel een heel karwei om de jongens te leren op te ruimen. Maar als ze straks weer lekker kunnen douchen, gaat dat misschien beter. De foto's zijn heel goed gelukt. De kinderen zien er gezond en gelukkig uit. De huisjes zullen positief afsteken bij de rest van de huisjes in de township.
Hartelijke groeten uit Alphen aan den Rijn.
Christina -
22 Oktober 2012 - 19:02
Greet:
Hoi Ani. Wat heb je al veel mee gemaakt en wat een leuk verhaal om te lezen.
Je man is ook goed bezig om zo alles te maken voor de kinderen en de rest.
Ik hoop dat jullie nog een geweldige tijd daar hebben en nog veel plezier daar.
Tot over een paar weken op de volleybal.
Groetjes Greet -
25 Oktober 2012 - 19:47
Louise:
Dear Ani
I hope the weather in Cape Town is much better than it was in PE until now. We had good weather today so I hope it will stay now and that it will not rain again.
I cannot wait to see the photos of Zenande! Thank you very much for going while I was in the hospital.
We are so thankful for all the love and help you are giving the children and the housemothers.
Looking forward to see you next week.
With love
Louise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
